|
مذكر
|
مؤنث
|
مفرد
|
مثنى
|
جمع
|
مفرد
|
مثنى
|
جمع
|
الأفعال المبنية للمعلوم
|
الماضي
|
الغائب
|
أَففْنَى
|
أَففْنَيَا
|
أَففْنَوْا
|
أَففْنَتْ
|
أَففْنَتَا
|
أَففْنَيْنَ
|
المخاطب
|
أَففْنَيْتَ
|
أَففْنَيْتُمَا
|
أَففْنَيْتُمْ
|
أَففْنَيْتِ
|
أَففْنَيْتُمَا
|
أَففْنَيْتُنَّ
|
المتكلم
|
أَففْنَيْتُ
|
أَففْنَيْنَا
|
أَففْنَيْنَا
|
أَففْنَيْتُ
|
أَففْنَيْنَا
|
أَففْنَيْنَا
|
المضارع
|
الغائب
|
يُففْنِيْ
|
يُففْنِيَانِ / يُففْنِيَا
|
يُففْنُوْنَ / يُففْنُوْا
|
تُففْنِيْ
|
تُففْنِيَانِ / تُففْنِيَا
|
يُففْنِيْنَ
|
المخاطب
|
تُففْنِيْ
|
تُففْنِيَانِ / تُففْنِيَا
|
تُففْنُوْنَ / تُففْنُوْا
|
تُففْنِيْنَ
|
تُففْنِيَانِ / تُففْنِيَا
|
تُففْنِيْنَ
|
المتكلم
|
أُففْنِيْ
|
نُففْنِيْ
|
نُففْنِيْ
|
أُففْنِيْ
|
نُففْنِيْ
|
نُففْنِيْ
|
الأمر
|
اِففْنِ
|
اِففْنِيَا
|
اِففْنُوْا
|
اِففْنِيْ
|
اِففْنِيَا
|
اِففْنِيْنَ
|
الأفعال المبنية للمجهول
|
الماضي
|
الغائب
|
أُففْنَى
|
أُففْنَيَا
|
أُففْنُوْا
|
أُففْنَتْ
|
أُففْنَتَا
|
أُففْنَيْنَ
|
المخاطب
|
أُففْنَيْتَ
|
أُففْنَيْتُمَا
|
أُففْنَيْتُمْ
|
أُففْنَيْتِ
|
أُففْنَيْتُمَا
|
أُففْنَيْتُنَّ
|
المتكلم
|
أُففْنَيْتُ
|
أُففْنَيْنَا
|
أُففْنَيْنَا
|
أُففْنَيْتُ
|
أُففْنَيْنَا
|
أُففْنَيْنَا
|
المضارع
|
الغائب
|
يُففْنَى
|
يُففْنَيَانِ / يُففْنَيَا
|
يُففْنَوْنَ / يُففْنَوْا
|
تُففْنَى
|
تُففْنَيَانِ / تُففْنَيَا
|
يُففْنَيْنَ
|
المخاطب
|
تُففْنَى
|
تُففْنَيَانِ / تُففْنَيَا
|
تُففْنَوْنَ / تُففْنَوْا
|
تُففْنَيْنَ
|
تُففْنَيَانِ / تُففْنَيَا
|
تُففْنَيْنَ
|
المتكلم
|
أُففْنَى
|
نُففْنَى
|
نُففْنَى
|
أُففْنَى
|
نُففْنَى
|
نُففْنَى
|
اسم الفاعل
|
مُففْنِي
|
مُففْنِيَان \ مُففْنِيَيْن
|
مُففْنُوْن \ مُففْنِيْن
|
مُففْنِيَة
|
مُففْنِيَتَان \ مُففْنِيَتَيْن
|
مُففْنِيَات
|
اسم المفعول
|
مُففْنَى
|
مُففْنَيَان \ مُففْنَيَيْن
|
مُففْنَوْن \ مُففْنَيْن
|
مُففْنَاة
|
مُففْنَاَتَان \ مُففْنَاَتَيْن
|
مُففْنَوَات
|
المصدر
|
إِففْنَاء
|