|
مذكر |
مؤنث |
مفرد |
مثنى |
جمع |
مفرد |
مثنى |
جمع |
الأفعال المبنية للمعلوم |
الماضي |
الغائب |
نَبَّهَ |
نَبَّهَا |
نَبَّهُوْا |
نَبَّهَتْ |
نَبَّهَتَا |
نَبَّهْنَ |
المخاطب |
نَبَّهْتَ |
نَبَّهْتُمَا |
نَبَّهْتُمْ |
نَبَّهْتِ |
نَبَّهْتُمَا |
نَبَّهْتُنَّ |
المتكلم |
نَبَّهْتُ |
نَبَّهْنَا |
نَبَّهْنَا |
نَبَّهْتُ |
نَبَّهْنَا |
نَبَّهْنَا |
المضارع |
الغائب |
يُنَبِّهُ |
يُنَبِّهَانِ / يُنَبِّهَا |
يُنَبِّهُوْنَ / يُنَبِّهُوْا |
تُنَبِّهُ |
تُنَبِّهَانِ / تُنَبِّهَا |
يُنَبِّهْنَ |
المخاطب |
تُنَبِّهُ |
تُنَبِّهَانِ / تُنَبِّهَا |
تُنَبِّهُوْنَ / تُنَبِّهُوْا |
تُنَبِّهِيْنَ / تُنَبِّهِيْ |
تُنَبِّهَانِ / تُنَبِّهَا |
تُنَبِّهْنَ |
المتكلم |
أُنَبِّهُ |
نُنَبِّهُ |
نُنَبِّهُ |
أُنَبِّهُ |
نُنَبِّهُ |
نُنَبِّهُ |
الأمر |
نَبِّهْ |
نَبِّهَا |
نَبِّهُوْا |
نَبِّهِيْ |
نَبِّهَا |
نَبِّهْنَ |
الأفعال المبنية للمجهول |
الماضي |
الغائب |
نُبِّهَ |
نُبِّهَا |
نُبِّهُوْا |
نُبِّهَتْ |
نُبِّهَتَا |
نُبِّهْنَ |
المخاطب |
نُبِّهْتَ |
نُبِّهْتُمَا |
نُبِّهْتُمْ |
نُبِّهْتِ |
نُبِّهْتُمَا |
نُبِّهْتُنَّ |
المتكلم |
نُبِّهْتُ |
نُبِّهْنَا |
نُبِّهْنَا |
نُبِّهْتُ |
نُبِّهْنَا |
نُبِّهْنَا |
المضارع |
الغائب |
يُنَبَّهُ |
يُنَبَّهَانِ / يُنَبَّهَا |
يُنَبَّهُوْنَ / يُنَبَّهُوْا |
تُنَبَّهُ |
تُنَبَّهَانِ / تُنَبَّهَا |
يُنَبَّهْنَ |
المخاطب |
تُنَبَّهُ |
تُنَبَّهَانِ / تُنَبَّهَا |
تُنَبَّهُوْنَ / تُنَبَّهُوْا |
تُنَبَّهِيْنَ / تُنَبَّهِيْ |
تُنَبَّهَانِ / تُنَبَّهَا |
تُنَبَّهْنَ |
المتكلم |
أُنَبَّهُ |
نُنَبَّهُ |
نُنَبَّهُ |
أُنَبَّهُ |
نُنَبَّهُ |
نُنَبَّهُ |
اسم الفاعل |
مُنَبِّه |
مُنَبِّهَان \ مُنَبِّهَيْن |
مُنَبِّهُوْن \ مُنَبِّهِيْن |
مُنَبِّهَة |
مُنَبِّهَتَان \ مُنَبِّهَتَيْن |
مُنَبِّهَات |
اسم المفعول |
مُنَبَّه |
مُنَبَّهَان \ مُنَبَّهَيْن |
مُنَبَّهُوْن \ مُنَبَّهِيْن |
مُنَبَّهَة |
مُنَبَّهَتَان \ مُنَبَّهَتَيْن |
مُنَبَّهَات |
المصدر |
تَنْبِيْه |